Τι είναι η Κοινωνική Φοβία;

Η Φοβία είναι κατά βάση ένας φόβος. Όλοι φοβόμαστε διάφορα πράγματα, όπως τα ύψη και τις αράχνες, αλλά για τους περισσότερους από εμάς, αυτό δεν αποτελεί εμπόδιο στην καθημερινή μας ζωή. Οι φόβοι αυτοί αποκαλούνται «φοβίες» μόνο όταν μας εμποδίζουν να κάνουμε πράγματα που σε άλλη περίπτωση θα απολαμβάναμε ή θα κάναμε με ευκολία.

Πολλοί από εμάς γινόμαστε ανήσυχοι πριν γνωρίσουμε καινούργιους ανθρώπους, αλλά διαπιστώνουμε ότι μόλις βρεθούμε μαζί τους, μπορούμε να χειριστούμε, ακόμα και να απολαύσουμε αυτές τις καταστάσεις. Στην καλύτερη περίπτωση, απλώς δεν μπορούμε να νιώσουμε άνετα όταν βρισκόμαστε σε τέτοιου είδους καταστάσεις και στην χειρότερη, ίσως χρειαστεί να τις αποφύγουμε όλες. Το συναίσθημα που βιώνεται στις περιπτώσεις αυτές και η συμπεριφορά που το συνοδεύει (π.χ. αποφυγή) συνθέτουν αυτό που ονομάζουμε κοινωνική φοβία.

Υπάρχουν δύο βασικές μορφές Κοινωνικής Φοβίας:

A) Γενική Κοινωνική Φοβία

Οι άνθρωποι που πάσχουν από Γενική Κοινωνική Φοβία έχουν την τάση να θεωρούν ότι γίνονται το επίκεντρο της προσοχής σε οποιονδήποτε χώρο βρεθούν μαζί με άλλους ανθρώπους και αυτό να τους προκαλεί ανησυχία. Νιώθουν αναστατωμένοι με τη σκέψη ότι όλοι οι άλλοι τους κοιτούν και παρατηρούν τι κάνουν. Μπορεί να νιώθουν φόβο όταν τους συστήνουν σε άλλους ανθρώπους ή ακόμα και να διστάζουν να τρώνε ή να πίνουν σε δημόσιους χώρους. Ίσως είναι δύσκολο γι’ αυτούς να πηγαίνουν σε καταστήματα ή εστιατόρια. Ενδεχομένως να αισθάνονται τόσο μεγάλη ντροπή όταν βγάζουν τα ρούχα τους σε δημόσιο χώρο που δεν μπορούν να πάνε στην παραλία. Επίσης, μπορεί να τους είναι δύσκολο να συναντήσουν τον προϊστάμενό τους ή τους συνεργάτες τους στη δουλειά, ακόμα και όταν πρέπει να το κάνουν.

Το να παραβρεθούν σε ένα πάρτι μπορεί να είναι κάτι ιδιαίτερα δύσκολο γι’ αυτούς. Πολλοί είναι εκείνοι που διστάζουν κάπως πριν μπούνε σ’ ένα δωμάτιο γεμάτο από ανθρώπους. Εάν κάποιος πάσχει από κοινωνική φοβία μπορεί για παράδειγμα να έχει την τάση να κάθεται στην κουζίνα ή να πηγαίνει στην τουαλέτα και να αποφεύγει το σαλόνι – μερικοί άνθρωποι μάλιστα πιστεύουν ότι είναι κλειστοφοβικοί εξαιτίας αυτών των συναισθημάτων. Όταν τελικά μπει στο δωμάτιο όπου βρίσκονται άλλοι άνθρωποι, ίσως έχει την αίσθηση ότι όλοι τον κοιτάζουν. Αυτό κάποια στιγμή μπορεί να τον οδηγήσει στο να κάνει χρήση αλκοόλ για να τα βγάλει πέρα, να αρχίσει να πίνει πριν πάει, για παράδειγμα, σ’ ένα πάρτι, έτσι ώστε να μπορεί να χαλαρώσει αρκετά και τελικά να το απολαύσει.

B) Ειδική Κοινωνική Φοβία

Αυτή είναι μια συγκεκριμένη μορφή φοβίας που πλήττει ανθρώπους που βρίσκονται συχνά στο επίκεντρο της προσοχής καθώς αυτό αποτελεί μέρος του τρόπου ζωής τους. Μπορεί να εμφανιστεί σε οποιονδήποτε πρόκειται να ερμηνεύσει ένα ρόλο ή ένα τραγούδι ή να μιλήσει μπροστά σε άλλους ανθρώπους. Πωλητές, ηθοποιοί, μουσικοί, δάσκαλοι, μπορεί όλοι να υποφέρουν απ’ αυτή τη μορφή φοβίας. Εκτός από αυτό όμως, δεν φαίνεται να αντιμετωπίζουν προβλήματα σε κανονικές κοινωνικές καταστάσεις. Εάν κάποιος πράγματι πάσχει από ειδική κοινωνική φοβία, ίσως διαπιστώσει ότι μπορεί να συναναστραφεί με άλλους ανθρώπους χωρίς κανένα πρόβλημα. Ωστόσο, όταν πρέπει να σηκωθεί και να μιλήσει μπροστά σε άλλους, αγχώνεται, πιθανώς τραυλίζει ή σταματά εντελώς να μιλά. Μπορεί να συμβεί ακόμα και σε ανθρώπους που μιλάνε συχνά μπροστά σε κοινό. Στην χειρότερη περίπτωση, μπορεί να καταστεί παντελώς αδύνατο για τον πάσχοντα να μιλήσει σε κοινό ή ακόμα και να θέσει ένα απλό ερώτημα.

The Royal College of Psychiatrists

Πένα από Μετεωρίτη

Σε μια εποχή που τα σύντομα ηλεκτρονικά μηνύματα και τα αυτοκόλλητα σημειώματα αντικατέστησαν τις μεγάλης έκτασης επιστολές, ο άντρας χρειάζεται μία πένα για να κάνει εντύπωση. Και συχνά, κάνει εντύπωση πριν ακόμη ακουμπήσει την πένα στο χαρτί. Παρατηρήστε τη συγκεκριμένη που απεικονίζεται στη φωτογραφία: Η βάση της χαράχτηκε πάνω σε 4 δισ-εκατομμυρίων ετών μετεωρίτη από τον Grayson Tighe, που θεωρείται ένας από τους πιο σημαντικούς κατασκευαστές πένας. «Ένας άνθρωπος δε θα μπορούσε ποτέ να δημιουργήσει αυτό το καταπληκτικό υλικό» μας λέει.

Η μύτη σε μια πένα είναι το σημαντικότερο τμήμα της. Η συγκεκριμένη αποτελείται από κίτρινο χρυσό 18 καρατίων στην οποία έχει τοποθετηθεί αιχμή από ιρίδιο και ρόδιο για διάρκεια και ομαλή ροή του μελανιού. Η πένα που δημιούργησε ο Tighe θα κυκλοφορήσει μόνο σε 18 κομμάτια, αξίας $7.500 το καθένα.

Best Life Magazine

Εγωισμός

"Ο εγωισμός είναι τόσο μεγάλος, ώστε ολόκληρη η οικουμένη δεν μπορεί να τον χωρέσει. Γιατί αν έμπαινε μέσα στον καθένα το δίλημμα να επιλέξει ανάμεσα στην εκμηδένιση του σύμπαντος και στη δική του προσωπική καταστροφή, δεν είναι ανάγκη να πω εγώ ποια θα ήταν η απάντησή του."

Σοπενχάουερ

"Ο εγωισμός συγκεντρώνεται στον εαυτό του. Η αγάπη θέτει τον εαυτό της στον άξονα του σύμπαντος. Η αγάπη αποβλέπει στην ενότητα, ο εγωισμός στη μοναξιά. Η αγάπη είναι κυρίαρχος πολίτης ανθούσας δημοκρατίας, ο εγωισμός είναι δεσπότης σε ερειπωμένη χώρα. Ο εγωισμός θερίζει επιζητώντας την ευγνωμοσύνη, η αγάπη προσφέρει τους θησαυρούς για τους αχάριστους. Η αγάπη δίνει, ο εγωισμός δανείζει."

Ι. Σίλλερ

Πειθαρχία και επιβολή ορίων στα παιδιά

Η άσκηση ελέγχου και η επιβολή πειθαρχίας αποτελεί ένα από τα βασικά θέματα που απασχολούν τους γονείς. Η επιβολή πειθαρχίας αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την ομαλή ψυχοκοινωνική ανάπτυξη του παιδιού. Τα παιδιά στα οποία οι γονείς επιβάλλουν όρια και κανόνες και μπορούν να συμμορφωθούν, νιώθουν ασφάλεια και ικανοποίηση από τον εαυτό τους. Αντίθετα, τα παιδιά στα οποία οι γονείς τους δεν μπορούν να ασκήσουν πειθαρχία, νιώθουν ανασφάλεια και μπορεί να αναπτύξουν διάφορα προβλήματα και κυρίως, ανυπακοή και αντικοινωνική συμπεριφορά.

Ορισμένες βασικές αρχές που μπορούν να βοηθήσουν τους γονείς στην άσκηση πειθαρχίας είναι:

Ø Τα παιδιά έχουν ανάγκη από όρια και κανόνες. Όταν οι γονείς αδυνατούν να επιβάλλουν όρια, τα παιδιά αναπτύσσουν διάφορα προβλήματα όπως ανασφάλεια, άγχος και επιθετικότητα.

Ø Το παιδί θέλει να προσαρμοστεί στους κανόνες που επιβάλλουν οι γονείς, όταν υπάρχει καλή σχέση μεταξύ τους. Τα παιδιά που εισπράττουν απόρριψη ή υπερπροστασία αντιδρούν στη συμμόρφωση στους γονεϊκούς κανόνες.

Ø Η διεργασία είτε ο τρόπος που ζητείται από το παιδιά να συμμορφωθεί στους κανόνες που επιβάλλονται, έχει πολύ μεγάλη σημασία για τη συμμόρφωσή του. Είναι σημαντικό να κατανοούμε τις ανάγκες του παιδιού και να ακούμε την άποψή του πριν θέσουμε τους δικούς μας όρους.

Ø Οι απαιτήσεις από το παιδί να είναι αντίστοιχες της ηλικίας του. Όταν π.χ. πιέζουμε ένα παιδί τεσσάρων χρόνων ή μεγαλύτερο να γράφει ή να μάθει να απαριθμεί ενώ δυσκολεύεται, ή όταν του παίρνουμε δύσκολα για την ηλικία του παιχνίδια, το οδηγούμε σε αποθάρρυνση και μείωση της ανάπτυξης της αυτονομίας του. Η εμπιστοσύνη του παιδιού στον εαυτό του αναπτύσσεται όταν τα καταφέρνει σε αυτό που κάνει και όταν εμείς το εμπιστευόμαστε.

Ø Κατανόηση των συναισθημάτων του παιδιού και ενθάρρυνση να τα εκφράζει. Τα συναισθήματα αποτελούν την πρώτη αντίδραση όταν υπάρχουν δυσκολίες στην οικογένεια. Το να μάθουμε τα απαιδιά να τα αναγνωρίζουν και να τα εκφράζουν αποτελεί ένα σημαντικό βήμα για τη διευκόλυνση της επικοινωνίας και την αντιμετώπιση των παρεξηγήσεων και εντάσεων στην οικογένεια. Με φράσεις όπως « είναι φυσικό να νιώθεις θυμό ή λύπη γιατί απογοητεύτηκες», με συζήτηση για τα συναισθήματα και κυρίως με το να εκφράζουμε εμείς ως γονείς και να αντιμετωπίζουμε τα δικά αμς συναισθήματα μπορούμε να διδάξουμε το παιδί.

Φυλλάδιο «Συμβουλευτική Γονέων… γιατί νοιαζόμαστε» του Ινστιτούτου Διαρκούς Εκπαίδευσης Ενηλίκων

Τι είναι οι Αγχώδεις Διαταραχές;

Εάν ζητηθεί από δύο ανθρώπους με αγχώδη διαταραχή να την περιγράψουν, είναι πιθανόν να δώσουν διαφορετικές περιγραφές. Ο ένας μπορεί να φοβάται να μιλήσει δημοσίως ενώ ο άλλος να διακατέχεται από έντονο φόβο απλά και μόνο με τη σκέψη ότι θα ταξιδέψει με αεροπλάνο. Κάποιος άλλος ίσως να περιγράψει τον εαυτό του σαν «μονίμως ανήσυχο» επειδή φοβάται το καθετί ενώ ένας άλλος μπορεί να βιώνει απρόσμενα επεισόδια πανικού, με λαχάνιασμα, εφίδρωση και πόνους στο στήθος. Πολλοί άνθρωποι επίσης θα μπορούσαν να αναφέρουν προβλήματα που σχετίζονται με τον ύπνο.

Γιατί παρατηρείται τέτοια ποικιλία συμπτωμάτων; Αυτό συμβαίνει επειδή οι αγχώδεις διαταραχές δεν αποτελούν στην πραγματικότητα μια και μοναδική κατάσταση, αλλά μάλλον ένα φάσμα αλληλένδετων δυσλειτουργιών που συμπεριλαμβάνουν κρίσεις πανικού, διαταραχή πανικού, φοβίες, ψυχαναγκαστική διαταραχή, μετατραυματική αγχώδη διαταραχή, γενικευμένη αγχώδη διαταραχή, άγχος εξαιτίας ιατρικών προβλημάτων, και άγχος που προκαλείται από ουσίες.

Πάντως, κάποιες ανισορροπίες στη χημεία του εγκεφάλου, θεωρείται ότι αποτελούν τη βάση για αρκετές αγχώδεις διαταραχές, γεγονός που μας βοηθάει να καταλάβουμε γιατί περισσότεροι από τους μισούς ανθρώπους που πάσχουν από μία αγχώδη διαταραχή έχουν και κάποια άλλη. Αν και κάθε αγχώδης διαταραχή έχει τα δικά της συμπτώματα, υπάρχουν μερικά συμπτώματα που είναι κοινά σε όλες.

Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι μόνο οι άνθρωποι που πάσχουν από αγχώδεις διαταραχές έχουν αυτά τα συμπτώματα ενώ οι υπόλοιποι δεν τα εκδηλώνουν ποτέ. Κάποια στιγμή, οι περισσότεροι άνθρωποι αισθάνονται φοβισμένοι, σε υπερένταση, ή αρκετά αγχωμένοι ώστε να λαχανιάζουν. Η διαφορά βρίσκεται στο ότι άτομα που δεν πάσχουν από κάποια αγχώδη διαταραχή αντιδρούν με αυτόν τον τρόπο όταν βρίσκονται αντιμέτωποι με πραγματικές απειλές. Για παράδειγμα, όταν καίγεται το διπλανό σπίτι, ή το αυτοκίνητο κάποιου χαλάει και μένει μόνος και αβοήθητος σε μια ερημική εθνική οδό στις 3 το πρωί, το άγχος μπορεί να γίνει ναυαγοσώστης, παρακινώντας τον να εγκαταλείψει το χώρο κοντά στο φλεγόμενο σπίτι ή να καλέσει την αστυνομία για βοήθεια. Οι άνθρωποι όμως που πάσχουν από αγχώδεις διαταραχές βιώνουν φόβο και έντονη ανησυχία σε συνηθισμένες και σχετικά ακίνδυνες καταστάσεις. Για παράδειγμα, ενώ κλείνουν το πληκτρολόγιο ενός υπολογιστή, μπορεί να φοβηθούν ότι θα κολλήσουν έναν απειλητικό για τη ζωή τους ιό (Ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή). Ίσως να διακατέχονται σχεδόν κάθε μέρα από το φόβο ότι θα τους συμβεί ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα, ότι θα χάσουν τη δουλειά τους, ότι τα παιδιά τους δεν θα τα πάνε καλά στο σχολείο, ή θα αντιμετωπίσουν άλλα προβλήματα που θεωρητικά μπορεί να συμβούν αλλά στην πραγματικότητα είναι απίθανο (σύμπτωμα γενικευμένης αγχώδους διαταραχής). Άνθρωποι με αγχώδεις διαταραχές είναι υπερευαίσθητοι στον ενδεχόμενο κίνδυνο, αλλά η υπερβολική εγρήγορση στην οποία βρίσκονται δεν εξυπηρετεί στην πραγματικότητα κάποιο σκοπό. Θέτουν θα λέγαμε το νευρικό σύστημα σε υπερλειτουργία χωρίς κάποιο ουσιαστικό λόγο. Ένας άνθρωπος μπορεί να ζήσει με ήπιας μορφής αγχώδη διαταραχή χωρίς να αντιμετωπίζει ιδιαίτερο πρόβλημα. Όταν όμως το άγχος είναι τόσο έντονο που να δημιουργεί πρόβλημα στην καθημερινή του ζωή, η θεραπεία είναι συνήθως ο μόνος τρόπος για να ελέγξει τη διαταραχή. Οι θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή, ψυχοθεραπεία, ή συνδυασμό και των δύο. Χωρίς θεραπεία, είναι πιθανόν η διαταραχή να επιδεινωθεί ή ο πάσχων να εκδηλώσει και κάποια άλλη αγχώδη διαταραχή. Η θεραπεία είναι επίσης απαραίτητη και για καταστάσεις όπως η κατάθλιψη και η εξάρτηση από αλκοόλ και ουσίες, διαταραχές οι οποίες συνήθως συνοδεύουν το έντονο και επίμονο άγχος.

HARVARD MEDICAL SCHOOL

Το ΚΚΕ και η αντεθνική θέση του για το Μακεδονικό.

Μία πολύ ενδιαφέρουσα καταχώρηση που βρήκα στο http://www.lithoksou.net/rizospastis.html και που καταδεικνύει τον ρόλο που έπαιξαν και τις θέσεις που είχαν (και έχουν) ορισμένες πολιτικές δυνάμεις του τόπου μας. Ευτυχώς υπάρχουν τα έντυπα και κάποιοι αξιόλογοι άνθρωποι, όπως ο δημιουργός του ανωτέρω ιστολογίου, που μας τα θυμίζουν!!! Γιατί δυστυχώς οι Έλληνες ξεχνάμε εύκολα και γρήγορα!!!

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΣΗΜΑΔΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ;

΄΄Η σύζυγός μου με άφησε επειδή δεν ήμουν αρκετά καλός γι’ αυτήν. Δεν θα μπορέσω ποτέ να τα πάω καλά μαζί της΄΄

΄΄Τα μαλλιά μου αραιώνουν. Χαλάει η εμφάνισή μου. Κανείς δεν θα ενδιαφέρεται πια για μένα΄΄

΄΄Είμαι τόσο κακός υπάλληλος. Το αφεντικό μου απλώς με συμπαθεί επειδή με λυπάται. Τίποτα απ’ αυτά που προσπαθώ να κάνω δεν γίνεται σωστά΄΄

΄΄Απλά δεν μπορώ να κάνω καμιά δουλειά στο σπίτι. Ο γάμος μου διαλύεται΄΄

***

Αυτές είναι χαρακτηριστικές σκέψεις στους ανθρώπους με κατάθλιψη. Αν και αυτές οι σκέψεις φαίνεται να είναι σωστές εκ πρώτης όψεως, στην πραγματικότητα καταδεικνύουν μια αλλαγή στον τρόπο που ένα άτομο σκέφτεται για τον εαυτό του.

Αλλαγή - στον τρόπο που κάποιος σκέφτεται, αισθάνεται και δρα – είναι το χαρακτηριστικό γνώρισμα στην κατάθλιψη.

Αν και η αλλαγή μπορεί να συμβεί σταδιακά, το καταθλιπτικό άτομο παρουσιάζεται διαφορετικό απ’ ότι ήταν πριν την εμφάνιση της ασθένειας – πιθανώς ακόμα και αντίθετο απ’ αυτό που ήταν συνήθως. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα αυτής της αλλαγής: ο επιτυχημένος επιχειρηματίας που πιστεύει ότι βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, η αφοσιωμένη μητέρα που θέλει να εγκαταλείψει τα παιδιά της, ο καλοφαγάς που δεν αντέχει το φαγητό. Αντί να αναζητά την ευχαρίστηση, το καταθλιπτικό άτομο την αποφεύγει. Αντί να νοιάζεται για τον εαυτό του, παραμελεί τον ίδιο και την εμφάνισή του. Το ένστικτο της επιβίωσής του μπορεί να δώσει τη θέση του στην επιθυμία να δώσει τέλος στη ζωή του. Η πορεία του προς την επιτυχία μπορεί να αντικατασταθεί από παθητικότητα και απόσυρση.

Η πιο προφανής και χαρακτηριστική ένδειξη της κατάθλιψης είναι μια μελαγχολική διάθεση: απαισιόδοξος, μοναχικός, απαθής. Το καταθλιπτικό άτομο, μπορεί να κλαίει χωρίς να υπάρχει λόγος ή να του φαίνεται αδύνατον να κλάψει όταν συμβαίνει ένα πραγματικά δυσάρεστο γεγονός. Μπορεί να αντιμετωπίζει προβλήματα ύπνου ή να ξυπνά νωρίς το πρωί χωρίς να μπορεί να ξανακοιμηθεί.

Από την άλλη μεριά, με το να αισθάνεται συνέχεια κουρασμένος, μπορεί να κοιμάται περισσότερο από το συνηθισμένο. Μπορεί να χάσει την όρεξή του και να χάσει βάρος, ή να τρώει περισσότερο από το κανονικό και να αυξηθεί το βάρος του.

Τυπικά, ο καταθλιπτικός βλέπει τον εαυτό του με έναν πολύ αρνητικό τρόπο. Μπορεί να πιστεύει ότι είναι αβοήθητος και μόνος στον κόσμο και συχνά κατηγορεί τον εαυτό του για ασήμαντα λάθη ή ελαττώματα. Είναι απαισιόδοξος για τον εαυτό του, για τον κόσμο, και για το μέλλον του. Αδιαφορεί για το τι συμβαίνει γύρω του και δεν βρίσκει ικανοποίηση σε δραστηριότητες που τον ευχαριστούσαν. Συχνά αντιμετωπίζει πρόβλημα στο να πάρει αποφάσεις ή στο να υλοποιήσει τις αποφάσεις που έχει λάβει.

Ορισμένοι άνθρωποι μπορεί να είναι καταθλιπτικοί χωρίς να δείχνουν τη συνηθισμένη μελαγχολική, δυσθυμική, απαισιόδοξη διάθεση. Μπορεί να παραπονιούνται αντί να αισθάνονται σωματική δυσφορία ή να υποφέρουν από αλκοολισμό ή χρήση ουσιών. Όταν κάποιος φαίνεται να είναι πάντα κουρασμένος ή να βαριέται με αυτά που κάνει, μπορεί πραγματικά να έχει κατάθλιψη. Όταν έξυπνα παιδιά δεν τα πάνε καλά στο σχολείο για μεγάλο διάστημα, αυτό επίσης μπορεί να αποτελεί ένδειξη κατάθλιψης.

The Beck Institute

H Aston Martin One-77 νικήτρια του διαγωνισμού «Best Design»

H Aston Martin One-77 κέρδισε το βραβείο «Best Design» στο 2009 Auto Express New Car Awards, μετά από ψηφοφορία αναγνωστών του αγγλικού περιοδικού αυτοκινήτων.

Το βραβείο Auto Express έρχεται να προστεθεί σε έναν αυξανόμενο αριθμό θετικών σχολίων, και ακολούθησε ένα βραβείο σχεδίασης από το Concorso d’Eleganza at Villa d’Este που κέρδισε τον Απρίλιο, μετά την εκθαμβωτική παρουσία του One-77 στην κατηγορία concept και πρωτοτύπων αυτοκινήτων.

Μιλώντας κατά την τελετή απονομής βραβείων, ο εκδότης του Auto Express, Dan Strong είπε: "οι αναγνώστες μας ανταποκρίθηκαν κατά χιλιάδες φέτος και το One-77 κυριάρχησε στην ψηφοφορία, συγκεντρώνοντας περισσότερο από το ένα τρίτο του συνόλου των ψήφων και ήταν ο απόλυτος νικητής στην κατηγορία αυτή"

Είναι ένα αυτοκίνητο που υπόσχεται μια εμπειρία οδήγησης ασυναγώνιστη σε ένταση και ενθουσιασμό, αντιπροσωπεύοντας ταυτόχρονα την πιο γοητευτική μορφή τέχνης αυτοκινήτου.